|
1.
ॐ श्री गुरुभ्यो नमः । ह॒रिः॒ ॐ ।
ॐ शं नो॑ मि॒त्रः शं वरु॑णः । शं नो॑ भवत्वर्य॒मा ।
शं न इन्द्रो बृहस्पतिः । शं नो विष्णुरुरुक्रमः ।
नमो ब्रह्मणे । नमस्ते वायो । त्वमेव प्रत्यक्षं ब्रह्मासि ।
त्वमे वप्रत्यक्षं ब्रह्म वदिष्यामि । ऋतं वदिष्यामि ।
सत्यं वदिष्यामि । तन्मामवतु । तद्वक्तारमवतु ।
अवतु माम् । अवतु वक्तारम् ।
ॐ शान्तिः॒ शान्तिः॒ शान्तिः॑ ॥ १॥ इति प्रथमोऽनुवाकः ॥
- Om ! Puisse-t-Il nous protéger tous deux ! Puisse-t-Il nous nourrir tous deux ! Puissions-nous travailler conjointement avec une grande énergie, Que notre étude soit vigoureuse et porte fruit; Que nous ne nous disputions pas, et que nous ne haïssions personne. Om ! Que la Paix soit en moi ! Que la Paix gagne mon environnement ! Que la Paix soit en les forces qui agissent sur moi ! (Ⅳ)
|
|
|
|
|
1.
i-1
ॐ श्री गुरुभ्यो नमः । ह॒रिः॒ ॐ ।
ॐ शं नो॑ मि॒त्रः शं वरु॑णः । शं नो॑ भवत्वर्य॒मा ।
शं न इन्द्रो बृहस्पतिः । शं नो विष्णुरुरुक्रमः ।
नमो ब्रह्मणे । नमस्ते वायो । त्वमेव प्रत्यक्षं ब्रह्मासि ।
त्वमे वप्रत्यक्षं ब्रह्म वदिष्यामि । ऋतं वदिष्यामि ।
सत्यं वदिष्यामि । तन्मामवतु । तद्वक्तारमवतु ।
अवतु माम् । अवतु वक्तारम् ।
ॐ शान्तिः॒ शान्तिः॒ शान्तिः॑ ॥ १॥ इति प्रथमोऽनुवाकः ॥
- Puisse Mitra nous accorder la félicité ! Puisse Varuna nous accorder la félicité! Puisse Aryaman nous accorder la félicité ! Puissent Indra et Brihaspati nous accorder la félicité ! Puisse Vishnu aux puissantes enjambées nous accorder la félicité ! Hommage à Brahman ! Hommage à Toi, ô Vayu ! Tu es en vérité Brahman, à notre portée immédiate. Toi seul peux être appelé le Brahman direct. Je T'attribuerai l'épithète de droiture. Je T'attribuerai l'épithète de vérité. Puisse-t-Il me protéger ! Puisse-t-Il protéger le Maître! Oui, puisse-t-Il me protéger ! Puisse-t-Il protéger le Maître! (Ⅳ)
|
|
|
|
|
1.
ii-1
ॐ शीक्षां व्या॑ख्यास्या॒मः । वर्णः॒ स्वरः । मात्रा॒ बलम् ।
साम सन्तानः । इत्युक्तः शीक्षाध्यायः ॥ १॥
- Nous allons exposer succinctement la science de la prononciation. Les notions à acquérir sont : l'alphabet, l'accentuation, la métrique, l'accent tonique, la modulation, la combinaison . Ainsi s'articule le chapitre sur la prononciation. (Ⅳ)
|
|
|
|
|
1.
iii-1
स॒ह नौ॒ यशः । सह नौ ब्र॑ह्मवर्चसम् ।
अथातः स हिताया उपनिषदम् व्याख्यास्यामः ।
पञ्चस्वधिकरणेषु ।
अधिलोकमधिज्यौतिषमधिविद्यमधिप्रजमध्यात्मम् ।
ता महास हिता इत्याचक्षते । अथाधिलोकम् ।
पृथिवी पू॑र्वरू॒पम् । द्यौरुत्त॑ररू॒पम् ।
आकाशः सन्धिः ॥ १॥
- Puissions-nous tous deux atteindre à la notoriété ensemble. Puisse la perfection spirituelle [de Brahman] nous être accordée à tous deux simultanément. Maintenant nous allons exposer la méditation sur la combinaison à l'aide des cinq catégories en rapport aux mondes, aux objets lumineux célestes, à la connaissance, à la progéniture et au corps. Ce sont ces catégories que l'on appelle les combinaisons majeures. Maintenant, voyons la méditation sur les mondes : la terre est la première lettre, l'espace céleste est la dernière, l'Akasha est l'entremonde ; Vayu () fait la liaison. Telle est la méditation sur les mondes. (Ⅳ)
|
|
|
|
|
1.
iii-2-4
वायुः॑ सन्धा॒नम् । इत्य॑धिलो॒कम् । अथा॑धिजौ॒तिषम् ।
अग्निः पूर्वरूपम् । आदित्य उत्तररूपम् । आपः सन्धिः ।
वैद्युतः सन्धानम् । इत्यधिज्यौतिषम् । अथाधिविद्यम् ।
आचार्यः पूर्वरूपम् ॥ २॥
(3)अन्तेवास्युत्त॑ररू॒पम् । वि॑द्या स॒न्धिः । प्रवचन॑ सन्धा॒नम् ।
इत्यधिविद्यम् । अथाधिप्रजम् । माता पूर्वरूपम् ।
पितोत्तररूपम् । प्रजा सन्धिः । प्रजनन सन्धानम् ।
इत्यधिप्रजम् ॥ ३॥
(4)अथाध्या॒त्मम् । अधरा हनुः पू॑र्वरू॒पम् ।
उत्तरा हनुरुत्तररूपम् । वाक्सन्धिः । जिह्वासन्धानम् ।
इत्यध्यात्मम् । इतीमा महास हिताः ।
य एवमेता महास हिता व्याख्याता वेद ।
सन्धीयते प्रजया पशुभिः ।
ब्रह्मवर्चसेनान्नाद्येन सुवर्ग्येण लोकेन ॥ ४॥
- Vient ensuite la méditation sur les objets célestes lumineux. Le feu est la première lettre, le soleil est la dernière, l'eau est le point de jonction; l'éclair fait la liaison. Telle est la méditation sur les objets lumineux. Vient ensuite la méditation sur la connaissance. L'instructeur est la première lettre, l'étudiant est la dernière, la connaissance est le point de jonction; l'instruction fait la liaison. Telle est la méditation sur la connaissance. Vient ensuite la méditation sur la progéniture. La mère est la première lettre, le père est la dernière, la progéniture est le point de jonction; l'acte de génération fait la liaison. Telle est la méditation sur la progéniture. Vient ensuite la méditation sur le corps [de l'individu incarné - NdT]. La mâchoir inférieure est la première lettre, la mâchoire supérieure est la dernière, la parole est le point de jonction; la langue fait la liaison. Telle est la méditation sur le corps. Telles sont les grandes juxtapositions. Quiconque médite sur elles selon les explications données, se relie profondément à sa progéniture, aux animaux, à la splendeur de la perfection [de Brahman], aux aliments comestibles et aux espaces célestes. (Ⅳ)
|
|
|
|
|
1.
iv-1-2
यश्छन्द॑सामृषभो वि॒श्वरू॑पः ।
छन्दोभ्योऽध्यमृतात्सम्बभूव ।
स मेन्द्रो मेधया स्पृणोतु ।
अ॒मृत॑स्य देव॒ धार॑णो भूयासम् ।
शरीरं मे विचर्षणम् । जिह्वा मे मधुमत्तमा ।
कर्णाभ्यां भूरि विश्रुवम् ।
ब्रह्म॑णः को॒शो॑ऽसि मे॒धया पि॑हितः ।
श्रुतं मे गोपाय । आवहन्ती वितन्वाना ॥ १॥
(2) कु॒र्वा॒णाऽचीर॑मा॒त्मनः॑ । वासा॑ सि॒ मम॒ गाव॑श्च ।
अन्नपाने च सर्वदा । ततो मे श्रियमावह ।
लो॒म॒शां प॒शुभिः॑ स॒ह स्वाहा॑ । आ मा॑यन्तु ब्रह्मचा॒रिणः॒ स्वाहा॑ ।
वि माऽऽयन्तु ब्रह्मचारिणः स्वाहा ।
प्र मा॑ऽऽयन्तु ब्रह्मचा॒रिणः॒ स्वाहा॑ ।
दमायन्तु ब्रह्मचारिणः स्वाहा ।
शमायन्तु ब्रह्मचारिणः स्वाहा ॥ २॥
- Ce Om qui est tenu en si haute estime par les Védas, qui est répandu dans tous les mondes et qui sortit des Védas immortels en tant que quintessence, puisse-t-il, ce Om qui est Indra , le Seigneur suprême, me conférer l'intelligence. Ô Seigneur, que je puisse devenir digne réceptacle de l'immortalité ! Que mon corps soit en pleine santé, que ma langue surpasse toutes les autres en compassion, que mes oreilles entendent beaucoup d'enseignements. Tu es le fourreau de Brahman et tu es revêtu de la sagesse du monde. Protège l'enseignement que j'ai entendu ! Om ! Accorde-moi la garantie que la prospérité me sera favorable, à moi qui lui suis dévoué, et qu'elle m'apportera, en les accroissant à vive allure, laine et bétail, nourriture et boisson pour toujours, ainsi que la chaleur protectrice associée aux animaux et à leur fourrure. Salut ! Puissent les brahmacharins venir à moi de toutes parts comme étudiants ! Puissent-ils venir à moi de diverses façons ! Salut ! Puissent-ils surtout venir à moi avec les résolutions les plus favorables ! Salut ! Puissent mes futurs étudiants avoir une bonne maîtrise de leurs pulsions corporelles. Salut ! Enfin, puissent-ils avoir une bonne maîtrise de leurs pulsions mentales. Salut ! (Ⅳ)
|
|
|
|
|
1.
iv-3
यशो॒ जने॑ऽसानि॒ स्वाहा॑ । श्रेया॒न् वस्य॑सोऽसानि॒ स्वाहा॑ ।
तं त्वा भग प्रविशानि स्वाहा । स मा भग प्रविश स्वाहा ।
तस्मिन् त्सहस्रशाखे निभगाहं त्वयि मृजे स्वाहा ।
यथाऽऽपः प्रवताऽऽयन्ति यथा मासा अहर्जरम् ।
एवं मां ब्रह्मचारिणः । धातरायन्तु सर्वतः स्वाहा ।
प्रतिवेशोऽसि प्र मा भाहि प्र मा पद्यस्व ॥ ३॥
- Que je puisse acquérir une certaine notoriété parmi mes semblables. Salut ! Que je puisse devenir un personnage honoré parmi les nantis. Salut ! Ô l'Unique et l'Adorable, que je puisse entrer en Toi tel que Tu es. Salut ! Ô Vénérable, puisses-Tu, tel que Tu es, entrer en moi. Salut ! Ô l'Unique et l'Adorable, qui es diversifié en formes innombrables, que je puisse purifier mes imperfections en Toi. Salut ! Comme l'eau dévale les pentes, comme les mois filent et s'amalgament pour faire une année, de même, ô Seigneur, puissent les étudiants venir à moi de tous les horizons. Salut ! Tu es pour moi tel un refuge, c'est comme tel que Tu t'es révélé à moi, et Tu m'as touché en plein coeur et de part en part. (Ⅳ)
|
|
|
|
|
1.
v-1-2
भूर्भुवः॒ सुव॒रिति॒ वा ए॒तास्ति॒स्रो व्याहृ॑तयः ।
तासामु ह स्मैतां चतुर्थीम् । माहाचमस्यः प्रवेदयते ।
मह इति । तत् ब्रह्म । स आत्मा । अङ्गान्यन्या देवताः ।
भूरिति वा अयं लोकः । भुव इत्यन्तरिक्षम् ।
सुवरित्यसौ लोकः ॥ १॥
(2) मह॒ इत्या॑दि॒त्यः । आ॒दि॒त्येन॒ वाव सर्वे॑ लो॒क मही॑यन्ते ।
भूरिति वा अग्निः । भुव इति वायुः । सुवरित्यादित्यः ।
मह इति चन्द्रमाः । चन्द्रमसा वाव
सर्वाणि ज्योती षि महीयन्ते । भूरिति वा ऋचः ।
भुव इति सामानि ।
सुव॒रिति॒ यजू॑ षि ॥ २॥
- Bhuh, Bhuvah, Suvah – ces trois-ci sont en réalité les Vyahritis . En plus d'eux, Mahacamasya en connaissait un quatrième – Maha, de son nom. C'est Brahman, c'est le Soi, et les autres dieux sont Ses membres. Bhuh, bien sûr, est ce monde-ci, Bhuvah est l'entremonde, Suvah est “l'autre monde”. Maha est le soleil, grâce auquel les mondes s'épanouissent. Bhuh est aussi le feu, Bhuvah est l'air et Suvah, le soleil. Maha est la lune, grâce à laquelle les luminaires s'épanouissent. Bhuh, en vérité, est le Rig Véda, Bhuvah le Sama Véda et Suvah le Yajur Véda. (Ⅳ)
|
|
|
|
|
1.
v-3
मह॒ इति॒ ब्रह्म॑ । ब्रह्म॑णा॒ वाव सर्वे॑ वे॒दा मही॑यन्ते ।
भूरिति वै प्राणः । भुव इत्यपानः । सुवरिति व्यानः ।
मह इत्यन्नम् । अन्नेन वाव सर्वे प्राण महीयन्ते ।
ता वा एताश्चतस्रश्चतुर्ध । चतस्रश्चतस्रो व्याहृतयः ।
ता यो वेद ।
स वेद॒ ब्रह्म॑ । सर्वे॑ऽस्मै दे॒वा ब॒लिमाव॑हन्ति ॥ ३॥
- Maha est Brahman (c.-à-d. Om), et c'est bien par Brahman (Om) que tous les Védas sont irrigués. Bhuh est en vérité Prana (l'inspir -), Bhuvah est Apana (l'expir), Suvah est Vyana (la rétention), et Maha est la nourriture, grâce à laquelle toutes les forces vitales sont entretenues. Et chacun de ces quatre-là est quadruple : ainsi, les Vyahritis se subdivisent en quatre quaternités. Quiconque les connaît toutes, connaît Brahman. C'est à Lui que tous les dieux portent des offrandes. (Ⅳ)
|
|
|
|
|
1.
vi-1-2
स य ए॒षो॑ऽन्त॑रहृदय आका॒शः । तस्मि॑न्न॒यं पुरु॑षो मनो॒मयः॑ ।
अमृतो हिरण्मयः । अन्तरेण तालुके । य एष स्तन इवावलम्बते ।
सेन्द्रयोनिः । यत्रासौ केशान्तो विवर्तते । व्यपोह्य शीर्षकपाले ।
भूरित्यग्नौ प्रतितिष्ठति ।
भुव॒ इति॑ वा॒यौ ॥ १॥
(2) सुव॒रित्या॑दि॒त्ये । मह॒ इति॒ ब्रह्म॑णि । आ॒प्नोति॒ स्वारा॑ज्यम् ।
आप्नोति मनसस्पतिम् । वाक्पतिश्चक्षुष्पतिः ।
श्रोत्रपतिर्विज्ञानपतिः । एतत्ततो भवति । आकाशशरीरं ब्रह्म ।
सत्यात्म प्राणारामं मन आनन्दम् ।
शान्ति॑समृद्धम॒मृत॑म् ।
इति प्राचीनयोग्योपास्स्व ॥ २॥ इति षष्ठोऽनुवाकः ॥
- Dans la caverne du coeur , se tient cette Entité, immortelle, émettant une lumière radieuse, que nous devons réaliser au moyen de la Connaissance. Quant à cette chose qui pend au fond du palais comme une tétine [sic!], c'est à travers elle que court le sentier vers Brahman; lorsqu'il atteint la raie de la chevelure, il la traverse en séparant le cerveau en deux hémisphères. L'aspirant qui a suivi ce sentier est capable de se tenir fermement dans le Feu, représenté par le Vyahriti Bhuh; dans l'Air, représenté par le Vyahriti Bhuvah; dans le Soleil, représenté par le Vyahriti Suvah; en Brahman, représenté par le Vyahriti Maha. Il a acquis, en ce qui le concerne, une souveraine indépendance; il a atteint à la maîtrise de son mental et tient fermement les rênes de ses discours, de ses regards, de son écoute, de son étude. Et par-dessus tout, il devient Brahman, qui s'est incarné dans l'Akasha (cf. shloka I-iii-), identique dans le grossier comme dans le subtil, ayant la Vérité comme nature authentique, se manifestant dans la vie sous toutes ses formes, Lui qui est source de félicité pour l'esprit entré en Sa possession, Lui qui est riche et possède la paix intégrale et l'immortalité. C'est ainsi, ô Prachinayogya, que tu dois méditer sur Lui. (Ⅳ)
|
|
|
|
|
1.
vii-1
पृ॒थि॒व्य॑न्तरिक्षं॒ द्यौर्दिशो॑ऽवान्तरदि॒शाः ।
अग्निर्वायुरादित्यश्चन्द्रमा नक्षत्राणि ।
आप ओषधयो वनस्पतय आकाश आत्मा । इत्यधिभूतम् ।
अथाध्यात्मम् । प्राणो व्यानोऽपान उदानः समानः ।
चक्षुः श्रोत्रं मनो वाक् त्वक् ।
चर्म मा स स्नावास्थि मज्जा ।
एतदधिविधाय ऋषिरवोचत् । पाङ्क्तं वा इद सर्वम् ।
पाङ्क्तेनैव पाङ्क्त स्पृणोतीति ॥ १॥ इति सप्तमोऽनुवाकः ॥
- Terre, atmosphère, espace céleste, directions primaires et directions intermédiaires; feu, air, soleil, lune, étoiles; eau, herbes, arbres, espace et Virat – tous ceuxci sont en relation aux facteurs naturels. Viennent ensuite les facteurs individuels : Prana, Vyana, Apana, Udana et Samana (cf. shloka I-v-); oeil, oreille, mental, parole et sens tactile; peau, chair, muscles, os et moelle. Les ayant visualisés dans l'ordre ci-dessus, le voyant dit : “Tout est constitué de groupes de cinq facteurs”, et l'on emplit les quinternités de l'univers naturel (extérieur) au moyen des quinternités de l'univers individuel (intérieur). (Ⅳ)
|
|
|
|
|
1.
viii-1
ओमिति॒ ब्रह्म॑ । ओमिती॒द सर्व॑म् ।
ओमित्येतदनुकृतिर्ह स्म वा अप्यो श्रावयेत्याश्रावयन्ति ।
ओमिति सामानि गायन्ति । ओ शोमिति शस्त्राणि श सन्ति ।
ओमित्यध्वर्युः प्रतिगरं प्रतिगृणाति । ओमिति ब्रह्मा प्रसौति ।
ओमित्यग्निहोत्रमनुजानाति ।
ओमिति ब्राह्मणः प्रवक्ष्यन्नाह ब्रह्मोपाप्नवानीति ।
ब्रह्मैवोपाप्नोति ॥ १॥ इत्यष्टमोऽनुवाकः ॥
- Om est Brahman. Om est tout ceci qui nous entoure. Om est réputé être un excellent mot stimulant l'émulation. Qui plus est, les enseignants le font réciter par leurs élèves à l'intention des dieux, en leur disant : “Om, récite à l'intention des dieux”. On entonne les chants du Sama Véda en commençant par Om. Prononçant les mots “Om som”, on récite les Shastras . Le prêtre de Brahma signifie son approbation au moyen du mot Om. On donne l'autorisation de procéder au sacrifice de l'Agnihotra au moyen du mot Om. Un Brahmane , au moment de réciter les Védas, entonne le Om avec l'idée : “Je veux atteindre à Brahman”. Et c'est véritablement ce qu'il fait : il atteint à Brahman. (Ⅳ)
|
|
|
|
|
1.
ix-1
ऋतं च स्वाध्यायप्रव॑च॒ने च ।
सत्यं च स्वाध्यायप्रवचने च ।
तपश्च स्वाध्यायप्रवचने च ।
दमश्च स्वाध्यायप्रवचने च ।
शमश्च स्वाध्यायप्रवचने च ।
अग्नयश्च स्वाध्यायप्रवचने च ।
अग्निहोत्रं च स्वाध्यायप्रवचने च ।
अतिथयश्च स्वाध्यायप्रवचने च ।
मानुषं च स्वाध्यायप्रवचने च ।
प्रजा च स्वाध्यायप्रवचने च ।
प्रजनश्च स्वाध्यायप्रवचने च ।
प्रजातिश्च स्वाध्यायप्रवचने च ।
सत्यमिति सत्यवचा राथीतरः ।
तप इति तपोनित्यः पौरुशिष्टिः ।
स्वाध्यायप्रवचने एवेति नाको मौद्गल्यः ।
तद्धि तपस्तद्धि तपः ॥ १॥ इति नवमोऽनुवाकः ॥
- La droiture, l'étude et l'enseignement sont les disciplines à pratiquer. Oui, véracité, étude et enseignement des Védas doivent être pratiqués. On doit recourir à l'ascèse, l'étude et l'enseignement des Védas. On doit pratiquer le contrôle des sens orientés vers l'extérieur, l'étude et l'enseignement des Védas. On doit recourir au contrôle des sens orientés vers l'intérieur, l'étude et l'enseignement des Védas. Les feux doivent être allumés et vivifiés, et l'étude et l'enseignement des Védas s'ensuivre. Le sacrifice de l'Agnihotra doit être accompli, suivi d'étude et d'enseignement des Védas. On doit recevoir des hôtes, et cependant continuer de pratiquer étude et enseignement des Védas. On doit s'acquitter de ses devoirs selon les conventions sociales, et cependant continuer de pratiquer étude et enseignement des Védas. On doit engendrer des enfants, et cependant continuer de pratiquer étude et enseignement des Védas. Procréation, étude et enseignement doivent être menés de front. Un petit-fils doit être élevé, et l'étude et l'enseignement ne pas cesser. La vérité est le point essentiel – telle est la conviction de Satyavacha, de la lignée de Rathitara. L'ascèse est le point essentiel – telle est la conviction de Taponitya, fils de Purusisti. Seuls l'étude et l'enseignement des Védas sont les points essentiels – telle est la conviction de Naka, fils de Mudgala. [Face aux divergences de points de vue], l'austérité est tout indiquée; l'austérité sert à cela, en vérité. (Ⅳ)
|
|
|
|
|
1.
x-I
अ॒हं वृ॒क्षस्य॒ रेरि॑वा । की॒र्तिः पृ॒ष्ठं गि॒रेरि॑व ।
ऊर्ध्वपवित्रो वाजिनीव स्वमृतमस्मि । द्रविण सवर्चसम् ।
सुमेध अमृतोक्षितः । इति त्रिशङ्कोर्वेदानुवचनम् ॥ १॥
- « Je suis source de vigueur pour l'arbre du monde. Ma renommée va aussi haut que la cime d'une montagne. La source qui m'irrigue est la pureté suprême de Brahman. Je suis l'essence immaculée de l'Atman , elle est tel le nectar d'immortalité qui se trouve dans le soleil. Je suis tel un trésor rutilant. Je possède une intelligence affûtée, je suis immortel et sans déclin. » Telles furent les paroles de Trisanku après qu'il eut atteint à la réalisation. (Ⅳ)
|
|
|
|
|
1.
xi-1
वेदमनूच्याचार्योन्तेवासिनम॑नुशा॒स्ति ।
सत्यं वद । धर्मं चर । स्वाध्यायान्मा प्रमदः ।
आचार्याय प्रियं धनमाहृत्य प्रजातन्तुं मा व्यवच्छेत्सीः ।
सत्यान्न प्रमदितव्यम् । धर्मान्न प्रमदितव्यम् ।
कुशलान्न प्रमदितव्यम् । भूत्यै न प्रमदितव्यम् ।
स्वाध्यायप्रवचनाभ्यां न प्रमदितव्यम् ॥ १॥
- Après qu'il leur ait enseigné les Védas, l'instructeur communique ces ultimes préceptes à ses étudiants : « Dites la vérité. Pratiquez la droiture . Ne négligez pas l'étude des Védas. Après avoir offert à votre Maître le prix convenu, ne négligez pas votre devoir vis-à-vis de votre lignée et fondez une famille. Ne vous écartez pas, même par inadvertance, de la vérité. Ne déviez jamais de l'action droite. Ne commettez pas d'erreur concernant votre bien-être personnel. Ne négligez pas la prospérité de votre situation. Et ne relâchez jamais votre étude et votre enseignement des Védas. (Ⅳ)
|
|
|
|
|
1.
xi-2-4
देवपितृकार्याभ्यां न प्रम॑दित॒व्यम् । मातृ॑देवो॒ भव ।
पितृदेवो भव । आचार्यदेवो भव । अतिथिदेवो भव ।
यान्यनवद्यानि कर्माणि । तानि सेवितव्यानि । नो इतराणि ।
यान्यस्माक सुचरितानि ।
तानि त्वयो॑पास्या॒नि ॥ २॥
(3) नो इ॑तरा॒णि । ये के चारुमच्छ्रेया॑ सो ब्रा॒ह्मणाः ।
तेषां त्वयाऽऽसनेन प्रश्वसितव्यम् । श्रद्धया देयम् ।
अश्रद्ध॑याऽदे॒यम् । श्रिया दे॒यम् । ह्रि॑या दे॒यम् । भि॑या दे॒यम् ।
संविदा देयम् ।
अथ यदि ते कर्मविचिकित्सा वा वृत्तविचिकि॑त्सा वा॒ स्यात् ॥ ३॥
(4) ये तत्र ब्राह्मणाः॑ सम्म॒र्शिनः । युक्ता॑ आयु॒क्ताः ।
अलूक्षा धर्मकामाः स्युः । यथा ते तत्र वर्तेरन् ।
तथा तत्र॑ वर्ते॒थाः । अथाभ्या॑ख्या॒तेषु ।
ये तत्र ब्राह्मणाः सम्मर्शिनः । युक्ता आयुक्ताः ।
अलूक्षा धर्मकामाः स्युः । यथा ते तेषु वर्तेरन् ।
तथा तेषु वर्तेथाः । एष आदेशः । एष उपदेशः ।
एषा वेदोपनिषत् । एतदनुशासनम् । एवमुपासितव्यम् ।
एवमु चैतदुपास्यम् ॥ ४॥ इत्येकादशऽनुवाकः ॥
- Ne commettez pas d'erreurs dans vos devoirs envers les divinités et les mânes, à commencer par la négligence. Que votre mère soit une déesse à vos yeux. Et votre père un dieu. Et que soient pour vous comme des dieux votre instructeur et l'hôte que vous hébergez. Les activités qui ne sont pas dignes de louanges, vous pouvez les pratiquer au besoin, mais pas celles qui sont méprisables. Ce sont les activités louables à nos yeux que vous devez pratiquer de préférence aux autres. Vous devez, afin de les soulager de leur fatigue, offrir des sièges aux brahmanes qui sont les plus méritants parmi nous. L'offrande doit être accomplie comme un honneur et jamais sans foi, et doit être en abondance. Elle doit aussi s'accompagner de modestie. Et de crainte sacrée. On doit la pratiquer dans un esprit de sympathie. Et si vous rencontrez le moindre doute concernant les devoirs ou les coutumes, vous devez de préférence vous comporter comme le ferait un brahmane, en prenant pour modèle ceux qui pourraient être présents à ce moment-là et qui sont aptes à disputer avec clarté de ces questions, qui sont eux-mêmes adeptes de tels devoirs et coutumes sans y être forcés par d'autres personnes, qui n'ont pas un jugement trop sévère et désirent sincèrement pratiquer le dharma (cf. shloka I-xi-). Et de même en ce qui concerne les gens sous le coup d'une opprobre sociale : vous devez vous comporter comme le ferait un brahmane [et selon les mêmes critères que précédemment – NdT]. Telle est l'injonction, telle est l'instruction. Telle est la sagesse secrète des Védas. Tel est le commandement divin. Telle est la façon de méditer. Et c'est cette façon qu'il vous faut observer. » (Ⅳ)
|
|
|
|
|
1.
xii-1
शं नो॑ मि॒त्रः शं वरु॑णः । शं नो॑ भवत्वर्य॒मा ।
शं न इन्द्रो बृहस्पतिः । शं नो विष्णुरुरुक्रमः ।
नमो ब्रह्मणे । नमस्ते वायो । त्वमेव प्रत्यक्षं ब्रह्मासि ।
त्वामेव प्रत्यक्षं ब्रह्मावादिषम् । ऋतमवादिषम् ।
सत्यमवादिषम् । तन्मामावीत् । तद्वक्तारमावीत् ।
आवीन्माम् । आवीद्वक्तारम् ।
ॐ शान्तिः शान्तिः शान्तिः ॥ १॥ इति द्वादशोऽनुवाकः ॥
- Puisse Mitra nous accorder la félicité ! Puisse Varuna nous accorder la félicité ! Puisse Aryaman nous accorder la félicité ! Puissent Indra et Brihaspati nous accorder la félicité ! Puisse Vishnu aux puissantes enjambées nous accorder la félicité ! Hommage à Brahman ! Hommage à Toi, ô Vayu ! Tu es en vérité Brahman, à notre portée immédiate. Toi seul peux être appelé le Brahman direct. Je T'attribuerai l'épithète de droiture. Je T'attribuerai l'épithète de vérité. (Ⅳ)
|
|
|
|
|
